(psychol.) jeden z neurotycznych mechanizmów obronnych; proces przemieszczania lęku o nieokreślonych przyczynach na jakiś obiekt zewnętrzny, który nie powinien budzić strachu; osoba cierpiąca na f. radzi sobie z własnym lękiem unikając owego obiektu lub sytuacji, czasem za pomocą b. skomplikowanych procedur (natręctwa), gdyż zetknięcie się z obiektem wywołuje panikę. Wyróżnia się wiele postaci fobii, m.in. agorafobia - lęk przed otwartmi przestrzeniami, klaustrofobia - lęk przed zamkniętymi pomieszczeniami, androfobia - lęk przed mężczyznami, tanatofobia - lęk przed śmiercią. F. zalicza się do zaburzeń nerwicowych, występuje także jako jeden z objawów w innych schorzeniach. Terapia psychoanalityczna (poprzez odkrycie leżącego u jej podstaw konfliktu) lub behawioralna (poprzez stopniowe oswajanie chorego z przedmiotem fobii).
- fobia, pozbyć się dawnej fobii,...
- fobia masturbacyjna, wysoki poziom lęku wiążący...
- fobia odwrotna, paradoksalne zachowanie...