bohater trylogii Alexandre’a Dumas (ojca), Trzej muszkieterowie, W dwadzieścia lat później, Wicehrabia de Bragelonne
Jeden z trójki tytułowych trzech muszkieterów (obok ➞ Portosa i ➞ Atosa), do których dołącza ➞ d’Artagnan. Od dziecka przygotowywany do stanu duchownego, porzucił zakon pod wpływem prowokacji pewnego oficera, którego następnie – nauczywszy się sztuki walki – zabił w pojedynku. Aramis nie wykazywał cech typowego żołnierza (mimo odwagi i sprawności w rzemiośle wojennym), edukacja klasztorna uczyniła go bowiem skłonnym do rozmyślań egzystencjalnych, a czułość na kobiece wdzięki – próżnym. Uwielbia intrygi polityczne, jest inteligentny i chytry. Po kilku latach służby muszkietera wstępuje do jezuitów, nie zmieniając zainteresowania intrygami i miłostkami. W ostatnim tomie cyklu powoduje zastąpienie na tronie Ludwika XIV przez jego bliźniaczego brata, dotąd więzionego. Aramis od nowego władcy otrzymuje kapelusz kardynalski, a kiedy tron wraca do Ludwika – dawny muszkieter ucieka do Hiszpanii, a po pewnym czasie zostaje jej paryskim ambasadorem.