bohater dramatu Michała Lermontowa Maskarada
Arbenin jest jednym z prototypów dziewiętnastowiecznego rosyjskiego bohatera, który nie umie nadać sensu swojemu życiu, ale – pod wpływem bezduszności otoczenia – potrafi życie innych uczynić głęboko nieszczęśliwym. Znudzony wydawaniem pieniędzy, grami towarzyskimi i tanimi romansami Eugeniusz poślubia znacznie młodszą od siebie, niewinną pannę Ninę, która kocha swego zmanierowanego męża. Katastrofą dla ich małżeństwa okazuje się udział w balu maskowym. W czasie zabawy Nina gubi bransoletkę, którą znajduje baronowa Sztral, próbująca – jako zamaskowana dama – nawiązać romans z księciem Zwiezdiczem i poproszona przez kandydata na kochanka o jakiś przedmiot, który będzie ich znakiem rozpoznawczym, daje mu klejnot Niny. Książę, zaprzyjaźniony z Arbeninem, pokazuje mu „dowód” swego nowego podboju, a Eugeniusz rozpoznaje bransoletkę żony. Po powrocie z balu nie wierzy jej zapewnieniom, że zgubiła przypadkiem cenną ozdobę, prezent od niego. Sprawa staje się głośna i zaniepokojona baronowa rozpuszcza plotkę o romansie księcia z Niną. Pewny swojej wersji wydarzeń Arbenin postanawia ukarać cudzołożną parę – nie ufa w uczciwą miłość, bo sam zbyt często uwodził cudze żony. Wie również, że książę nie jest mistrzem w grze w karty ( kiedyś nawet musiał go z tego powodu ratować z opresji). Dlatego też publicznie kompromituje Zwiezdicza, jako rzekomego karcianego oszusta, choć książę jest niewinny. Ninie podaje truciznę. Gdy po jej pełnej cierpienia śmierci przekonuje się, że żona rzeczywiście zgubiła bransoletkę, sam popada w obłęd.