Tytułowa bohaterka komedii Gottholda Ephraima Lessinga "Minna von Barnhelm czyli Żołnierska dola".
Urodzona w Saksonii szlachcianka, zakochana w dzielnym majorze kurlandzkim, von Tellheim, wsławionym bohaterstwem w czasie wojny siedmioletniej (1757-63), lecz potem, w wyniku intryg, pozbawionym zasług i posady. Major wegetuje w nędznej berlińskiej gospodzie i kochająca dziewczyna postanawia go odszukać, zwłaszcza że była z nim kiedyś nawet zaręczona, jednak dumny von Tellheim zerwał zaręczyny nie chcąc budować rodzinnego szczęścia na niepewnych podstawach.
Los sprawia, że po przyjeździe do Berlina Minna zatrzymuje się w tym samym zajeździe, w którym mieszka ukochany; w trakcie spotkania dowiaduje się, że major wprawdzie nadal ją kocha, jednak niezmienny pozostaje jego zamiar, by wyrzec się małżeństwa. Minna zwraca von Tellheimowi pierścionek, jednak jest to pierścionek fałszywy, z prawdziwego bowiem dziewczyna nie chce rezygnować. Przez swoją pokojówkę, Franciszkę, przekazuje majorowi wiadomość, że z jego powodu Minna została przez rodzinę wydziedziczona i jej sytuacja materialna jest dramatyczna.
Szlachetny major czuje się w obowiązku zająć się narzeczoną, co okazuje się tym łatwiejsze, że właśnie król przywrócił go do łask i zdjął zeń piętno infamii. Sytuacja się odwraca: Minna, grając rolę pozbawionej majątku, będzie teraz zapewniać ukochanego, że nie chce dla nie go być ciężarem. Co raz bardziej piętrzące się intrygi zmierzają jednak do szczęśliwego zakończenia: Minna i von Tellhe im zostają małżeństwem.