Bohater opowiadania Mikołaja Gogola "Płaszcz"; w niektórych polskich tłumaczeniach bohater nosi także nazwisko Kamaszkin, a samo opowiadanie znane jest również jako Szynel.
Akakij Akakijewicz jest niskim rangą carskim urzędnikiem w Petersburgu. Żyje wśród innych równie mało znaczących postaci (które często noszą nie mniej jak on przejmujące nazwiska, np. Jerychon Jerychonowicz Gołotrupow) i bywa obiektem upokarzających żartów "urzędniczej młodzieży". Prawdziwym problemem staje się dla nie go zimowy płaszcz, który w pewnym momencie przestaje się już nadawać do dalszych krawieckich przeróbek.
Za namową krawca Baszmaczkin ciuła 80 rubli potrzebnych na nowe okrycie. Gdy w końcu płaszcz jest gotów, Baszmaczkin czuje się człowiekiem spełnionym, choć kołnierz jest tylko z kota. Przyjmuje nawet od kolegi zaproszenie na kolację. Ale w drodze powrotnej zostaje napadnięty i ograbiony z jedynego dobra: nowego płaszcza. Gdy zgłasza swą stratę policji - zostaje zlekceważony, gdy szuka pomocy w wyższych sferach urzędniczych - wyśmiany.
Samotny, wzgardzony i - całkiem realnie - zziębnięty Akakij Akakijewicz zaczyna chorować i ostatecznie umiera. Ale je go śmierć nie kończy historii płaszcza. Po Petersburgu zaczyna grasować upiór, który zdziera płaszcze z urzędników carskich. W końcu dopada nawet dygnitarza, który zlekceważył cierpienia Baszmaczkina. Romantyczna "zemsta zza grobu" dopełnia się w banalnej sprawie drobnego urzędnika carskiego, ukazując groteskowo i przejmująco los biednych ludzi.
W radzieckiej ekranizacji opowiadania (reż. A. Batało, r. 1959) Baszmaczkina zagrał Rołand Bykow, w polskim filmie telewizyjnym z 1998 r. Baszmaczkinem był Jerzy Trela.