Jeden z głównych bohaterów epopei historycznej Lwa Tołstoja "Wojna i pokój'.
Pierre, nieślubny syn niezwykle bogatego hrabiego Bezuchowa, idealista wykształcony na zachodzie Europy, plącze się po petersburskich salonach w poczuciu osamotnienia. Jedynym jego przyjacielem jest książę Andrzej Bołkoński, młody arystokrata zachowujący dystans wobec "towarzystwa" głównie z powodu wysokich wymagań stawianych samemu sobie. Od czasu do czasu Pierre szuka zapomnienia w pijackich orgiach urządzanych przez Anatola Kuragina. Sytuacja zmienia się gwałtownie, gdy stary hrabia Bezuchow uznaje na łożu śmierci Piotra swoim legalnym synem i dziedzicem całego majątku.
Od tego momentu Pierre staje się ulubieńcem salonów, a piękna siostra Kuragina, Hélène, bez większych kłopotów doprowadza dość bezwolnego młodzieńca do ołtarza. Związek ten jest szczęśliwy tylko dla niej: niezbyt przystojny (tęgi, masywny, w okularach) małżonek dostarcza pieniędzy, zaś uciech Helena szuka u kochanków. W końcu Pierre opuszcza żonę, by zamieszkać w Petersburgu, gdzie wkrótce zostaje członkiem loży masońskiej. Bezuchow, obłudnie krytykowany przez większość otoczenia, odsuwa się coraz bardziej na ubocze, tylko jego przyjaźń z Bołkońskim staje się coraz mocniejsza.
We własnych dobrach uwłaszcza chłopów, podróżuje po Europie, a po powrocie do Rosji zrywa z masonerią. Ze wzruszeniem obserwuje dorastanie córki przyjaciół, Nataszy Rostowej, a potem rozwój miłości między nią a księciem Bołkońskim. To właśnie Pierre ratuje Nataszę przed fatalnym związkiem z Anatolem Kuraginem i rozpaczliwie usiłuje uratować jej narzeczeństwo z Bołkońskim. Wszystko jednak układa się jak najgorzej: nie może zwrócić szczęścia przyjaciołom, tymczasem jego stosunek do Nataszy staje się coraz bardziej skomplikowany.
Równocześnie własna żona Hélène, z którą próbował się pogodzić, stawia go swoim prowadzeniem w coraz trudniejszej sytuacji. Na domiar złego Napoleon (uważany w młodości przez Bezuchowa za wzór nowoczesnego bohatera) atakuje Rosję i podchodzi z armią pod Moskwę. Pierre z obserwatora zmienia się w mimowolnego uczestnika bitwy pod Borodino, następnie trafia do opustoszałej, płonącej Moskwy, by wreszcie dostać się do niewoli francuskiej. Cudem unika śmierci, a wśród dramatycznych wydarzeń odnajduje nagle upragniony spokój ducha.
Uwolniony z niewoli długo choruje. Gdy wreszcie wraca do normalnego życia, dowiaduje się, że jego żona zmarła, uciekając z Rosji wraz z nowymi przyjaciółmi Francuzami, a Bołkoński zmarł od ran odniesionych w wojnie. Pierre spieszy z pociechą do Nataszy. Wyzwolony z wszelkich krępujących go dotąd zależności, przyznaje wreszcie przed sobą, że od dawna ją kocha. Natasza odpowiada na jego miłość szczerym i głębokim uczuciem i wkrótce Bezuchow znajduje ostateczny sens życia w uczciwym i serdecznym życiu rodzinnym.
Wojna i pokój była kilkakrotnie ekranizowana. Postać Bezuchowa niewątpliwie najpełniej ukazał Siergiej Bondarczuk w filmie własnej reżyserii (1965-67); w filmie amerykańsko-włoskim (reż. King Vidor, 1956) grał tę rolę Gregory Peck.