Bohater powieści Władysława S. Reymonta "Chłopi".
Syn Macieja Boryny, mąż Hanki, porywczy, dumny, ambitny. Wraz z żoną zamieszkuje połowę chaty Macieja. Z niecierpliwością oczekuje momentu, kiedy starzejący się ojciec przekaże mu gospodarstwo. Romansuje z Jadwigą Paczesiówną (Jagną), która po pewnym czasie zostaje jego macochą. Ma żal do ojca z powodu niesprawiedliwego podziału ziemi oraz małżeństwa z dużo młodszą Jagną.
Po ostrej kłótni i bójce z ojcem opuszcza chatę Macieja. Razem z żoną i dwójką dzieci przenosi się do teściów. Przez pewien czas Borynowie utrzymują się z wyprzedaży pozostałego im inwentarza. Nasilająca się bieda oraz prośby żony skłaniają jednak Antka do podjęcia pracy w młynie. Mimo wypędzenia z ojcowskiego domu, Antek wciąż kocha się w Jagnie i miewa z nią sekretne spotkania.
Pewnej upojnej nocy Jagna i Antek zaskoczeni zostają w brogu siana przez Maciej Borynę, który podpala stóg i czatuje na kochanków z widłami. Antkowi cudem udaje się uniknąć ojcowskiej zemsty. Zdarzenie to jeszcze bardziej potęguje nienawiść bohatera do ojca. Antek postanawia zabić Macieja. Do planowanej zemsty jednak nie dochodzi, sytuacja w przedziwny sposób ulega odwróceniu.
Podczas bitwy lipeckich włościan z dworem o las Antek staje w obronie ciężko rannego ojca i ratuje go przed śmiercią z rąk leśnika. Za zabójstwo leśnika i udział w bitwie trafia do aresztu, z którego (dzięki kaucji wpłaconej przez żonę) zostaje po kilku miesiącach zwolniony. Po powrocie z więzienia zachodzi w nim wyraźna metamorfoza. Antek godzi się z Hanką, zrywa romans z Jagną, angażuje się w działalność społeczną na rzecz lipeckiej gromady. Przyjmuje postawę neutralną wobec samosądu wymierzonego Jagnie przez wiejską zbiorowość - nie staje w obronie byłej kochanki, choć nie przykłada też ręki do wypędzenia jej z wioski.
W ekranizacji Chłopów dokonanej w 1973 r. przez Jana Rybkowskiego rolę Antoniego kreował Ignacy Gogolewski.