Bohaterka powieści Stefana Żeromskiego "Wierna rzeka".
Młoda, uboga i niezwykle piękna szlachcianka. Pochodzi z rodziny o mocno patriotycznych tradycjach. Jej ojciec to uczestnik powstania listopadowego, zesłaniec syberyjski, żołnierz insurekcji 1863 r. (w czasie walk o niepodległość stracił 4 palce u rąk). W powstaniu styczniowym biorą też udział jej młodzi krewni, Rudeccy.
Salomea nie jest osobą wykształconą ani typem intelektualistki. Jest byłą uczennicą pensji u zakonnic w Ibramowicach (szkoły nie skończyła, ponieważ ojciec kazał jej wracać na wieś; zresztą, jak sama szczerze przyznaje, nauki nie lubiła). Włada nieco językiem francuskim i marzy o włoskim niebie, posługuje się często patriotycznymi frazesami wypowiadanymi z odpowiednim namaszczeniem. Hołduje prostym, uczciwym wartościom i zasadom.
Tę z pozoru naiwną postać cechuje wielka siła moralna, odwaga, wierność. Brynicka, ryzykując życiem, ukrywa w swoim dworku w Niezdołach rannego podczas bitwy pod Małogoszczą powstańca - księcia Józefa Odrowąża. Zachowuje się względem niego jak wzorowa samarytanka. Po pewnym czasie między młodymi rodzi się miłość. Szczęśliwy finał uczucia udaremnia jednak interwencja matki Odrowąża, która obawia się mezaliansu.
Za jej namową syn opuszcza Niezdoły, aby poza granicami zaboru rosyjskiego "walczyć o niepodległość Polski". Księżna Odrowążowa wynagradza Salomei opiekę nad synem pokaźną sumą pieniędzy. Dotknięta tym faktem szlachcianka, po wyjeździe księżny i Józefa wrzuca pieniądze w nurt rzeki Łośnej - w proteście przeciwko wzgardzeniu jej miłością oraz przeciw przeliczaniu uczuć na złoto.