Reklama

​Buendía Amaranta Urszula

Postać z powieści "Sto lat samotności" Gabriela Garcii Marqueza.

Córka  Aureliana  Drugiego Buendíi i Fernandy del Carpio. Jej ojciec bardzo liczył na to, że Amaranta Urszula odniesie sukces naukowy, dlatego za ciężko zdobyte pod koniec życia pieniądze posłał ją do szkoły w Brukseli. Wróciła jako nowoczesna, pełna energii kobieta, prowadząc za sobą na smyczy męża Gastona, z którym lubiła głośno uprawiać seks. 

Reklama

Nosiła modne sukienki i znała wszelkie najnowsze tańce. Podjęła heroiczny wysiłek, aby przywrócić rodzinnemu domowi dawną świetność. Wdała się w romans z Aurelianem Babilonią nieświadoma, że jest jego ciotką. Gdy Gaston  wyjechał,  romans  ten  rozkwitnął i szybko przekształcił się w miłość. Nie zniszczyło jej ani ubóstwo zakochanych, ani policzek, który Gaston zadał ambicji Amaranty Urszuli wysyłając jej w liście swoistego rodzaju błogosławieństwo na nową drogę życia. 

Z miłości krewnych urodziło się dziecko ze świńskim ogonem (Aureliano Babilonia syn), co miało być dawno przepowiedzianą karą za kazirodczy związek. Amaranta Urszula zmarła wykrwawiwszy się przy porodzie.

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama