Rodzina występująca w powieści Williama Faulknera "Kiedy umieram".
Są ubogimi farmerami z Missisipi. Ojciec rodziny Anse oraz pięcioro dzieci: Cash, Darl, Klejnot, Dewey Dell i Vardaman, transportują ciało zmarłej żony i matki o imieniu Addie do nieodległego miasteczka Jefferson, aby zgodnie z jej ostatnią wolą dokonać tam pochówku. Addie była dawniej nauczycielką, miała wielkie ambicje, pewność siebie i silne poczucie osobistej godności; życie brutalnie zmusiło ją do wyrzeczenia się wszystkiego, co zaplanowała lub o czym marzyła.
Poślubiwszy Anse’a, zaczęła rodzić dzieci, których nie chciała i nie kochała, z wyjątkiem pierworodnego Casha oraz Klejnota, będącego owocem zdrady małżeńskiej. Rodzina stała się przekleństwem Addie. Anse to postać wielce osobliwa - połączenie nieroba, spryciarza i wiejskiego dandysa. Grzeszy egoizmem i hipokryzją. Jest garbaty i nie wykonuje żadnej pracy, ponieważ lekarze zabronili mu się pocić. Zupełnie nie przejmuje się śmiercią Addie, a wyprawę do Jefferson traktuje jako okazję do znalezienia nowej żony, co mu się zresztą udaje.
Cash, najstarszy z rodzeństwa, jest człowiekiem praktycznym i metodycznym, bez reszty oddanym pracy; w scenie otwierającej powieść widzimy, jak bardzo absorbuje go obróbka desek na trumnę dla matki. Treścią i celem życia uczynił ciężką pracę fizyczną, toteż nie ma ani wewnętrznych dylematów, ani bardziej dogłębnych przemyśleń. Symbolem ograniczeń, jakie kryją się w postawie Casha jest złamanie nogi podczas przeprawy przez rwącą rzekę, które powoduje jego całkowite unieruchomienie.
Darl, drugi syn, jest przeciwieństwem Casha, jego racją bytu jest bowiem nieustanne myślenie, spekulowanie, a nie działanie. Zważywszy na jego dojmujące poczcie zagubienia i refleksyjną naturę, krytycy porównują go do Hamleta. Darl jest człowiekiem wykorzenionym i wyalienowanym, co ma związek z tym, że matka nigdy go nie kochała i nie pomogła mu stworzyć fundamentu, na którym mógłby zbudować własne jestestwo.
Klejnot darzony był przez Addie szczególnie silną miłością jako dziecko spoza małżeńskiego łoża; notabene jego ojcem jest miejscowy kaznodzieja Whitfield. Klejnot zawsze otrzymywał od matki więcej aniżeli ktokolwiek inny z rodzeństwa, dlatego wyrósł na młodzieńca apodyktycznego, nieliczącego się zupełnie z uczuciami lub opiniami innych.
Dewey Dell, jedyna córka Addie i Anse’a, to istota zbudowana ze zmysłów; jej doświadczenie egzystencjalne to doświadczenie cielesności. Ukrywa przed rodziną ciążę, jadąc do Jefferson z nadzieją, że uda się jej kupić środek umożliwiający usunięcie płodu. Vardaman, najmłodszy syn to chłopiec w wieku około siedmiu lat. Od najwcześniejszych lat żył z bolesną świadomością bycia odrzuconym przez matkę. Tak jak Darl jest zdezorientowany, polega na intuicji, dużo widzi, niewiele potrafi zrozumieć.
Kompozycja powieści to sekwencja blisko sześćdziesięciu monologów wewnętrznych - każdy z Bundrenów, obok kilku postaci drugoplanowych, funkcjonuje jako narrator.