Bohater powieści Stefana Żeromskiego Popioły.
Szkolny przyjaciel i daleki kuzyn Rafała Olbromskiego, pochodzący z bogatej rodziny szlacheckiej. Chłopiec delikatny, słaby fizycznie, uległy wobec starego ojca. Cedro to idealista, marzyciel, patriota, entuzjasta Napoleona i służby żołnierskiej. Cechuje go też wrażliwość na krzywdę ludzką. Po ukończeniu szkoły w Sandomierzu drogi Cedry i Olbromskiego rozchodzą się.
Krzysztof przebywa w Wiedniu, gdzie nabywa tytuł hrabiowski, obraca się w kręgach dworskich i poważnie myśli o urzędzie szambelańskim. W 1804 roku Cedro przypadkowo spotyka borykającego się z nędzą Olbromskiego i udziela mu pomocy. Młodzieńcy potajemnie przedzierają się przez zieloną granicę do Księstwa Warszawskiego, aby wstąpić do Legionów Dąbrowskiego. Wraz z Legionami Cedro trafia do Hiszpanii. Bierze udział w szturmie Saragossy. W czasie tej bitwy staje się naocznym świadkiem licznych gwałtów, grabieży i mordów popełnianych przez żołnierzy napoleońskich.
Okrucieństwa wojenne nie wywołują w nim jednak żadnych rozterek moralnych. Ślepa wiara Krzysztofa w słuszność sprawy, w imię której walczy czyni go obojętnym na wojenną przemoc. W czasie kampanii hiszpańskiej Cedro zostaje ciężko ranny. Po pewnym czasie wraca do kraju, aby za kilka lat (razem z Rafałem Olbromskim) wziąć udział w wyprawie Napoleona na Moskwę.
W ekranizacji powieści dokonanej przez Andrzeja Wajdę rolę Cedry odtwarzał Bogusław Kierc.