Reklama

Chwostek, właściwie Popiel

Bohater powieści historycznej Stara baśń Józefa Ignacego Kraszewskiego.

Ten kniaź z rodu Lestków władający krainą Polan, jest mężem Niemki Brunhildy, która pochodzi z grafów  saskich i ojcem dwóch synów. W czasie uczty podaje zaproszonym kmieciom  miód z ziołami, po którym biesiadnicy mordują się nawzajem. Nakazuje wyrzucić ich trupy do jeziora. Odrzuca pomoc teścia przy uśmierzaniu buntu i zabrania synom wracać do kraju, dopóki nie  upora się z buntownikami.

Reklama

Winę za zabójstwo usiłuje zrzucić na nieboszczyków. Wreszcie, nie  mogąc  sobie  poradzić z buntem,  wzywa na pomoc Niemców i Pomorców. Przybywa do chramu na Lednicy i żąda wróżby. Otrzymawszy od Dziwy  zapowiedź  krwi,  trupów, ognia i wojny domowej, wpada w gniew. Grozi spaleniem  chramu, chce wychłostać i uwięzić Dziwę, wreszcie wśród złorzeczenia tłumu przedostaje się na brzeg wyspy i przeczekawszy burzę, wsiada do łodzi i odpływa do grodu.

Wdaje się w bójkę z przybyłymi na jego dwór wysłannikami kmieci, żupanów i władyków. Za radą żony postanawia pojednać się ze stryjami i synowcami. Wypuszcza z lochu Leszka, syna knazia Miłosza. Po uczcie, na której Brunhilda podaje gościom truciznę, wbrew zwyczajowi nie pozwala spalić trupów na stosie.

Wybrawszy się na polowanie, wpada w pułapkę zastawioną przez Myszków. Podczas ucieczki chroni się w chacie Piasta. W obliczu wojny odsyła synów do ojca Brunhildy i chroni się w wieży. Po dziesięciu dniach oblężenia wraz z żoną umiera, z głodu lub po spożyciu trucizny.

W adaptacji powieści zatytułowanej Kiedy słońce było bogiem (reżyseria Jerzy Hoffman, 2003) postać Chwostka zagrał Bohdan Stupka.

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama