Bohaterowie powieści Williama Faulknera Wściekłość i wrzask.
Opisując smutne losy członków tej nie- gdyś wpływowej i uprzywilejowanej rodziny, której protoplastą był generał armii konfederackiej, Faulkner ukazuje rozpad tradycyjnych struktur społecznych amerykańskiego Południa w drugiej połowie XIX i na początku XX wieku.
Powieść składa się z czterech części, z których pierwsze trzy to monologi wewnętrzne trzech braci Compsonów, urodzonych w ostatnich latach XIX wieku: Benjy’ego, Quentina i Jasona. Wspólnym, acz nie jedynym, tematem rozmyślań braci są perypetie ich siostry - Caddy, która splamiła dobre imię rodziny swoimi romansami i przedmałżeńską ciążą.
Narratorem pierwszego monologu, opatrzonego datą 7 kwietnia 1928, jest najmłodszy Benjy, niedorozwinięty trzydziestotrzylatek. Jego poznanie świata ogranicza się do percepcji zmysłowej. Benjy w ogóle nie rozumie problemów trapiących rodzinę, ale jego całkowita intelektualna niemoc stanowi paradoksalną formę wyzwolenia od pamięci.
W drugim monologu, pojawiającym się w książce z datą 2 czerwca 1910, słyszymy głos najstarszego Quentina, który jest studentem Harvardu. Błąka się on bez celu po uliczkach uniwersyteckiego miasteczka Cambridge w Nowej Anglii, rozmyślając o zrujnowanym - dosłownie i w przenośni - rodzinnym dziedzictwie, które uznaje za osobiste przekleństwo. Uważa bowiem, że hańba ukochanej siostry jest jego własną życiową porażką.
Quentin to młodzieniec inteligentny i skłonny do introspekcji. Żywi przywiązanie do etosu Starego Południa, wedle którego kobiety winny być dumne i cnotliwe, a mężczyźni honorowi i rycerscy. Czuje, iż zniewolił go biegnący czas; w najbardziej symbolicznej scenie w powieści rozbija zegarek dziadka, przekazywany z pokolenia na pokolenie. Dzień refleksji ma tragiczny finał: Quentin popełnia samobójstwo, skacząc z mostu do rzeki Charles.
Quentin Compson występuje również jako narrator w powieści Absalomie, Absalomie...
W trzecim monologu, datowanym na 6 kwietnia 1928, narratorem jest Jason, najbardziej pragmatyczny z braci. Po śmierci ojca Ja- son bierze na siebie odpowiedzialność za dobrobyt rodziny i musi stawić czoło nie- sprzyjającym warunkom ekonomicznym. W życiu kieruje się pobudkami czysto materialistycznymi, stając się symbolem Nowego Południa, w którym absolutnym priorytetem jest zysk za wszelką cenę. Ja- son jest człowiekiem pozbawionym ludzkich odruchów, rozgoryczonym i patrzącym na innych z pogardą, które to cechy najwyraźniej przejawiają się w jego stosunku do Benjy’ego oraz siostrzenicy (córki Caddy), będącej pod jego kuratelą.