Bohater powieści Daniela Defoe Robinson Crusoe.
Historia Robinsona oparta jest na autentycznych przygodach Aleksandra Selkirka, szkockiego marynarza, który spędził cztery i pół roku jako rozbitek na bezludnej wyspie Juan Fernandez. Historia Selkirka opublikowana została w roku 1710 przez kapitana Rogersa, który odnalazł rozbitka i przywiózł go do ojczyzny.
Przed napisaniem Robinsona Crusoe Defoe musiał czytać też opis wojaży sir Waltera Raleigha, jego wyprawy gujańskiej; wyspa Crusoe leży właśnie w tym regionie, podczas gdy Selkirk był rozbitkiem w zupełnie innej części świata, na południowym Pacyfiku. Robinson porzuca rodzinny dom i wybiera los marynarza. W wyniku katastrofy na morzu zostaje wyrzucony na brzeg bezludnej wyspy. Poza nim nie ocalał nikt z załogi.
Przez dwadzieścia cztery lata Robinson mieszka na wyspie, początkowo samotnie, a potem razem z Piętaszkiem, tubylcem, którego uratował przed śmiercią z rąk kanibali. Stopniowo Robinson "cywilizuje" wyspę i Piętaszka, a w końcu zakłada tam własną kolonię.
Historia Robinsona jest przykładem, że zmysł praktyczny, przedsiębiorczość, niezłomna wiara w boską Opatrzność i niepoddawanie się rozpaczy i przeciwnościom życiowym zawsze w końcu prowadzą do zwycięstwa. Słychać w postawie Robinsona echa filozofii utylitarnej, myśli purytańskiej i brytyjskich ambicji kolonialnych. Ta powieść zapoczątkowała no- wy gatunek literacki zwany robinsonadą, który przedstawia zmagania człowieka z siłami natury.