Bohater trylogii Alexandre’a Dumas (ojca): Trzej muszkieterowie, W dwadzieścia lat później, Wicehrabia de Bragelonne.
W pierwszej części jako młody szlachcic wyrusza z Gaskonii do Paryża, aby zostać muszkieterem; po drodze wdaje się w zwadę z ludźmi kardynała Richelieu i zostaje okradziony z pieniędzy i listu polecającego od ojca (do kapitana de Tréville), co sprawia, że uprzedza się do środowiska kardynała.
Już na samym początku pobytu w Paryżu wdaje się z kolei w zwadę z trzema muszkieterami królewskimi Atosem, Portosem i Aramisem, z którymi kolejno umawia się na pojedynek na ten sam dzień i zbliżoną godzinę; kiedy jednak wszyscy stawiają się na oznaczonym miejscu, interweniują ludzie kardynała, a trzej muszkieterowie i d’Artagnan wspólnie stawiają im czoła i zostają przyjaciółmi (jeden za wszystkich, wszyscy za jednego).
Zakochawszy się w Konstancji Bonacieux, służącej królowej Anny Austriaczki, d’Artagnan podejmuje ryzykowną wyprawę do Anglii, aby odzyskać spinki, które królowa podarowała swojemu kochankowi, księciu Buckingham, co wskutek intryg Richelieu grozi kompromitacją królowej; odznacza się tak że podczas walk z Anglikami pod La Rochelle.
Kiedy Konstancja zostaje otruta przez żądną zemsty Milady de Winter, zrozpaczony kochanek i jego trzej przyjaciele odszukują przeciwniczkę i wymierzają jej sprawiedliwość nie tylko za tę, ale i za liczne inne zbrodnie. W końcu d’Artagnan zostaje mianowany porucznikiem muszkieterów. W drugiej części trylogii przyjaciele stają po przeciwnych stronach - d’Artagnan z Portosem na polecenie Mazariniego poszukują zbiegłego z Bastylii księcia Beaufort, któremu w ucieczce pomagali w tajemnicy Atos i Aramis; d’Artagnan wyrusza również z poselstwem do Cromwella, podczas gdy jego przyjaciele usiłują uratować Karola Stuarta; muszkieterzy jednoczą się jednak wobec wspólnego niebezpieczeństwa- pragnącego się na nich zemścić Mordaunta, syna Milady.
W trzeciej części pięćdziesięcioletni już d’Artagnan nieoficjalnie służy królowi Ludwikowi XIV, otrzymując za to nominację na marszałka Francji - w chwili nominacji jednak ginie, zabity pociskiem. D’Artagnan jest chyba najmniej konwencjonalną postacią z czwórki przyjaciół: waleczny, inteligentny, kiedy trzeba - przebiegły, wreszcie w przyjaźni wierny.