Tytułowy bohater poematu Michała Lermontowa Demon.
Jest to unoszący się nad górami Kaukazu zły duch, przepełniony żywą nienawiścią do wszystkiego, a ludzi traktujący ze wzgardą - do czasu ujrzenia księżniczki Tamary. Choć miłość dotąd była tylko przedmiotem jego odrazy, próbuje zdobyć uczucie pięknej i nieskalanie dobrej dziewczyny. Ponieważ Tamara ma wkrótce poślubić innego, Demon powoduje śmierć jej narzeczonego i ponownie pojawia się przed upragnioną z niepokojącymi ją wyznaniami swego oddania.
Zagubiona Tamara zamyka się w klasztorze, ale i tu przeklęty duch znajduje do niej dostęp. Jego uczucie jest tak wielkie i tak szczere, że dziewczyna nie potrafi mu się oprzeć. Jednak jedyny pocałunek, jakim obdarza ją Demon, okazuje się dla niej śmiertelny. Skazany na wieczną samotność, ukarany za prawdziwą miłość zły duch odlatuje w góry, przeklinając Boga i ludzi. Demon inspirowany jest utworami Niebo i ziemia G. Byrona i Eloe A. de Vigny.