Postać z dramatu Juliusza Słowackiego Kordian.
Doktor jest kolejnym wcieleniem Szatana w utworze. Nawiedza Kordiana w szpitalu wariatów, doprowadzając wcześniej do obłędu Dozorcę. W bodaj najdoskonalszej scenie dramatu (akt III, scena VI) prowadzi wyrafinowaną rozmowę z tytułowym bohaterem, któremu udowadnia, że żyje megalomańskimi przekonaniami, nie rozumie reguł rządzących światem, ma powierzchowny zapał, skłonność do teatralnych gestów, egocentryzm i wewnętrzną pustkę.
Ten bolesny zabieg ma jednak głęboki sens. W ostatnich słowach sceny Doktor wyznaje: Glinę boską kruszę...