Postać z powieści André Gide’a Fałszerze.
Jej dziadek i matka prowadzą pensjonat dla gimnazjalistów, w którym uczniowie z Pa- ryża pobierają dodatkowe lekcje, odrabiają zadania itp., zaś zamiejscowi również mieszkają. Laura jest młodą, piękną i inteligentną kobietą, ma starszą siostrę, Rachelę, cnotliwą i nieustannie poświęcającą się dla innych, a także młodszą, Sarę, dziewczynę ponętną i chętną do amoralnych eksperymentów oraz brata Armanda, przeżywającego okres młodzieńczych zwątpień. Jej rodzice i dziadkowie uchodzą za wzór nieugiętej cnoty (co niezupełnie jest zgodne z prawdą).
Zawiedziona w swej skrywanej miłości do ➞ Edwarda, który w pensjonacie pracował ongiś jako korepetytor i wychowawca, wychodzi za mąż za uwielbiającego ją Douviersa, naukowca z Cambridge. Po trzech miesiącach życia z mężem w Anglii zapada ciężko na zdrowiu i z diagnozą zaawansowanej gruźlicy zostaje skierowana na leczenie do Pau. W uzdrowisku poznaje Wincentego ➞ Moliniera, wedle lekarzy śmiertelnie chorego. Całkowite oderwanie od bliskich oraz przekonanie o zbliżającej się śmierci popycha młodych do gwałtownego romansu. Ich namiętność kończy się niespodziewanym powrotem obojga do zdrowia i ciążą Laury.
Oboje wracają do Paryża, gdzie Laura ukrywa się przed bogobojną rodziną, mając nadzieję na skromne życie dzięki oszczędnościom Wincentego. Kiedy jednak jej kochanek przegrywa cały mają- tek w karty, zrozpaczona i odtrącona dziewczyna zwraca się o pomoc do Edwarda. Dawny przyjaciel zjawia się i zabiera Laurę i Bernarda ➞ Profitendieu, swego młodego sekretarza, do Szwajcarii. W czasie tych wakacji Laura chętnie prowadzi intelektualne dyskusje o literaturze z Edwardem, wzbudza w Bernardzie głęboką, platoniczną miłość, sama zaś pisze w końcu list do męża, wyznając mu swoje błędy i swój stan. Pan Douviers błaga żonę o powrót do domu i - szczerze - przysięga kochać jej dziecko.
Laura ostatecznie przyjmuje tę propozycję. Całe to zdarzenie pozwala zobaczyć Bernardowi w innym świetle własną sytuację rodzinną.