Właściwie Ibn Abd Allah Ibn Ma’mar (660-701) bohater romantycznej beduińskiej opowieści z VII wieku o nieszczęśliwej miłości.
Dżamil pochodził - tak jak jego ukocha- na ➞ Busajna - z plemienia Banu Uzra, słynącego z romantycznych zakochanych. Znali się od dziecka, lecz kiedy Busajna wyrosła na piękną dziewczynę, poeta Dżamil zaczął ją opiewać w swoich wierszach, co uważano za zniesławianie. Wtedy rodzina wydała ją za innego. Kiedy Dżamil nadal nie zrezygnował z platonicznych spotkań i rozmów, mąż Busajny uzyskał od kalifa prawo przelania jego krwi, gdyby zbliżył się do jego żony. Dżamil uciekł do Syrii, potem do Jemenu, a wreszcie do Egiptu. Stale tworzył wiersze, w których wyrażał tęsknotę do szczęśliwych dni dzieciństwa z Busajną, gorycz rozstania i niezłomność uczucia.