Jeden z głównych bohaterów powieści André Gide’a Fałszerze.
Trzydziestoośmioletni pisarz, wuj Win- centego i Oliwiera ➞ Molinierów. Pracuje nad zbieraniem materiału do nowej powieści pod tytułem "Fałszerze" i początkowo ma zamiar tylko biernie uczestniczyć w rozgrywających się wydarzeniach. Z czasem jednak zostaje zmuszony do aktywności. Do Paryża przybywa wezwany rozpaczliwym listem swej młodej przyjaciółki Laury ➞ Douviers, która trzy miesiące po ślubie, podczas kuracji w uzdrowisku, zakochała się w innym, również pozornie śmiertelnie chorym pacjencie, zaszła w ciążę i została porzucona. W tej sytuacji tylko Edward, prawy i bezinteresowny, mógł jej przyjść z pomocą. Dla Edwarda przyjazd do Paryża wiąże się z nadzieją na spotkanie z młodym siostrzeńcem, niezwykle go pociągającym Oliwierem. Kiedy jednak jedyna rozmowa z Oliwierem okazuje się pasmem nieporozumień, Edward spontanicznie zatrudnia jako swego sekretarza Bernarda ➞ Profitendieu, kolegę z klasy i przyjaciela Oliwiera. Potem razem z Laurą i Bernardem wyjeżdżają do Szwajcarii. Kieruje go tam zarówno nadzieja na poprawę stanu zdrowia Laury, jak i chęć odnalezienia ➞ Borysa, wnuka starego, lubianego nauczyciela muzyki, pana La Perouse.
W czasie pobytu w Szwajcarii dochodzą do niego niepokojące wieści o Oliwierze, który po zdaniu matury spędza wakacje pod dwuznaczną opieką hrabiego Passavant. Równocześnie i on, i Bernard uświadamiają sobie, że ich współpraca nie ma głębszego podłoża, a Laura, po wymianie listów z ciągle kochającym ją mężem, postanawia wrócić do domu. Tak więc Edward żegna się ze swoją podopieczną, zabiera Borysa do dziadka, a Bernardowi załatwia pracę w paryskim pensjonacie dla uczniów, który prowadzą rodzice Laury. Wyjeżdżając ze Szwajcarii, zdobywa również pierwsze informacje o młodych ludziach, którzy puszczają w obieg fałszywe francuskie dziesięciofrankówki. Po przyjeździe do Paryża dowiaduje się od siostry, że najmłodszy z jego siostrzeńców, Jerzy, może być najgłębiej uwikłany we wszelkie niemoralne zdarzenia związane zarówno z domowymi epizodami, jak i z dochodzeniem w sprawie frywolnych spotkań nieletnich z prostytutkami oraz z fałszywymi pieniędzmi.
Próbuje interweniować, co - być może - ma wpływ na samobójstwo dziesięcioletniego Borysa. Sam jednak, dzięki Bernardowi, znajduje się w odpowiednim momencie w pobliżu Oliwiera i ratuje mu życie, kiedy ten pod wpływem skrajnych emocji próbuje otruć się gazem. Ostatecznie zostaje kochankiem, mistrzem i nauczycielem siostrzeńca, zyskując skomplikowane psychologicznie błogosławieństwo jego matki. Edward, pisarz pragnący stworzenia powieści czystej, to jest wolnej od opisywania rzeczywistości, a dążący do zbadania psychicznych postaw i psychologicznych motywów działania, jest przeciwieństwem hrabiego Passavant, literata i manipulatora, egocentryka i snoba, traktującego ludzi przedmiotowo, stanowiącego jednego z głównych "fałszerzy". Edward - postać nieco "papierowa" - autentycznością uczuć i postawy ratuje od degradacji własne życie.