Tytułowa postać powieści epistolarnej Jeana-Jacquesa Rousseau Julia, czyli nowa Heloiza, listy dwojga kochanków...
Młodziutka szwajcarska baronówna, która nie bacząc na różnice społeczne zakochuje się z wzajemnością w swym nauczycielu ➞ Saint Preux i wymienia z nim pełną wyznań miłosnych korespondencję. Dla sprawdzenia siły uczuć chłopaka na- mawia go do spędzenia jakiegoś czasu na wędrówce po Alpach. Podczas nieobecności Saint Preux wraca z długiej podróży ojciec Julii i przedstawia jej barona de Wolmar, któremu obiecał rękę córki. Dziewczyna wpada w depresję, która przekształca się w ciężką chorobę. Kiedy Saint Preux wraca, Julia oddaje się mu, ale wkrótce młodzi zostają ponownie rozdzieleni, a ich korespondencja urywa się, wykryta przez matkę dziewczyny.
Po śmierci matki i wyzdrowieniu Julii z kolejnej ciężkiej choroby, mimo oporu dziewczyna zostaje zmuszona do małżeństwa z de Wolmarem, któremu urodzi dwoje dzieci. Serio traktując przysięgę wierności nie widuje się z Saint Preux. Dopiero po 10 latach dochodzi do ich spotkania, ale Julia nadal dochowuje wierności mężowi, którego zresztą wtajemnicza w swe pierwsze uczucie, a mąż i były kochanek zostają nawet przyjaciółmi. Niedługo potem Julia umiera pozostawiając list do Saint Preux, w którym wyznaje mu, z jakim trudem w ostatnim czasie dochowywała wierności mężowi, gdyż jej młodzieńcze uczucie nigdy nie wygasło.