Postać biblijna.
Prorok izraelski z VI wieku p.n.e., świadek (i być może uczestnik) deportacji Izraelitów i zniszczenia pierwszej Świątyni jerozolimskiej. Jego wizje prorockie mają niezwykle wizjonerski i symboliczny charakter. Najbardziej wymowną jest wizja doliny suchych kości, symbolizujących pobity naród izraelski. Kości te powstały, oblokły się w ciało, ścięgna i skórę - i tak odrodził się naród (Ez 37).
W opisach Księgi Ezechiela dostrzegano nie tylko wieloznaczne symbole, ale nawet obiekty podobne do pojazdów kosmicznych (tajemniczy rydwan Chwały Bożej). W tradycji żydowskiej nawiązują do Ezechiela mistyczne dzieła kabalistyczne. Ze względu na dynamikę, żywiołowość oraz zaskakujące sploty motywów literackich zawartych w wizjach Ezechiela sugerowano, że był on człowiekiem chorym bądź niezrównoważonym psychicznie.