Bohaterka tytułowa dramatu Henrika Ibsena Hedda Gabler.
Dobiegająca trzydziestki piękna młoda mężatka, chłodna i pragmatyczna żona naukowca bez reszty pogrążonego w badaniach nad historią kultury. Spokój jej życia burzy powrót do miasta jej byłego kochanka, Lövborga, który ubiega się o tę samą posadę, co mąż Heddy. Lövborg zawsze szokował mieszczan stylem życia, także i teraz w pierwszy wieczór upija się i robi awanturę interweniującemu policjantowi.
Przy okazji gubi rękopis swego traktatu naukowego, który znajduje Tesman, mąż Heddy. Dziewczyna po pewnym czasie pali papiery - zwiększając szanse męża w rywalizacji o stanowisko. Równocześnie zaczyna do niej docierać, że życie u boku niekochanego mężczyzny może być ponad jej siły. Mimo to zgnębionemu Lövborgowi sugeruje samobójstwo (jako jedyne wyjście godne mężczyzny), daje mu nawet pistolet, pamiątkę po ojcu, generale.
Lövborg rzeczywiście ginie od kuli, ale przypadkowo i to w trakcie pijackiej eskapady do domu publicznego. Obawiając się skandalu związanego ze śledztwem w sprawie okoliczności, w jakich Lövborg wszedł w posiadanie pistoletu, Hedda ulega szantażowi asesora Bracka i oddaje mu się, a później zmęczona ciemną stroną życia, jaka ja otoczyła ze wszech stron - popełnia samobójstwo.