Postać z cyklu legend o Rycerzach Okrągłego Stołu.
Żona króla Artura, umiłowana Lancelota. Tragiczna miłość Ginevry i Lancelota jest klasycznym przykładem średniowiecznej miłości dworskiej, choć w najpopularniejszej francuskiej wersji opowieści, w poemacie Chretiena de Troye’s Lancelot (ok. 1170), Ginevra zostaje kochanką Lancelota. Konsekwencją zdrady królowej jest to, że Lancelotowi nie udaje się zdobyć świętego Graala.
Ginevra uzyskuje ostatecznie przebaczenie Króla Artura i po jego śmierci (spowodowanej m.in. tym że Lancelot przybywa za późno, by go uratować) wstępuje do klasztoru.
W zdecydowanej większości utworów należących do cyklu opowieści o Rycerzach Okrągłego Stołu Królowa przedstawiona jest jako osoba szlachetna i tragicznie zakochana w jednym z najdzielniejszych rycerzy Króla Artura, jedynie w poemacie Thomasa Chestre Sir Launfal z końca XIV wieku jawi się jako osoba zdradliwa i podstępna: deklaruje swoją miłość do rycerza Launfala, a kiedy ten ją odrzuca, oskarża go przed Królem Arturem o próbę uwiedzenia.