Bohater powieści Stefana Żeromskiego Popioły.
Książę, przyjaciel Piotra Olbromskiego, wychowawca i pracodawca Rafała Olbromskiego, były żołnierz Legionów Dąbrowskiego (jako artylerzysta walczył w obronie Mantui przed Austriakami), typ intelektualisty i filozofa (chętnie zastanawia się nad istotą zła, sensem istnienia). Po powrocie z wojny do Warszawy rzuca się w wir pracy naukowej. Dużo czyta, pisze książki, tłumaczy pisma świętego Augustyna.
Jest wolnomyślicielem i członkiem loży masońskiej (do masonerii wprowadza też swojego osobistego sekretarza - Rafała Olbromskiego). Bierze aktywny udział w wojnie 1809 roku, wystawiając własnym kosztem pułk chłopskiej piechoty. Uczestniczy w bitwie pod Sandomierzem, podczas której nie zezwala na zniszczenie przez polską artylerię kościoła św. Jakuba, w którym ukryli się żołnierze austriaccy. W obliczu groźby sądu polowego ucieka wraz z Rafałem do majątku Olbromskich.