Narrator i główny bohater powieści Ernesta Hemingwaya "Pożegnanie z bronią".
Frederick stanowi doskonały przykład Hemingwayowskiego bohatera męskiego: jest silny, doświadczony, wysportowany, inteligentny, honorowy, wrażliwy, lubi spędzać czas przy winie i w towarzystwie kobiet, zjednuje sobie ludzi serdecznością i otwartością. Fascynują go Włochy, tamtejsza kultura i obyczaje, między innymi dlatego zgłasza się na ochotnika do armii włoskiej, gdy w 1915 roku rozpoczynają się tam działania wojenne.
Rzeczywiste powody decyzji Henry’ego o udziale w wojnie na długo przed oficjalnym przystąpieniem Stanów Zjednoczonych do konfliktu są niejasne z jednej strony mówi on, iż nie ma - i nigdy nie miał - złudzeń co do prawdziwej natury wojny, z drugiej zaś jako żołnierz-ochotnik popiera racje jednej ze stron konfliktu. Tak jak młody Hemingway, Frederick Henry służy w oddziale medycznym; zostaje nawet mianowany dowódcą kolumny ambulansów.
Widzi krwawe żniwo śmierci, całymi dniami i tygodniami przewożąc rannych i zabitych (nawiasem mówiąc, akcja Pożegnania z bronią rozgrywa się w 1917 roku, kiedy armia włoska poniosła szereg klęsk, a morale żołnierzy sięgnęło dna). Frederick zostaje ranny i trafia do szpitala, gdzie opiekuje się nim pielęgniarka Catherine Barkley. Rekonwalescent i jego opiekunka zakochują się. Po powrocie na front kolumna ambulansów Henry’ego zostaje rozbita i pojawia się realne zagrożenie, że zostanie on obarczony odpowiedzialnością za fatalne błędy i trafi pod sąd wojenny, postanawia więc zdezerterować.
Ucieka razem z ukochaną, kierując się do neutralnej Szwajcarii. Jednak ich szczęście trwa bardzo krótko - Catherine traci życie w wyniku krwotoku po porodzie, umiera także noworodek. Frederick Henry opowiada swoją historię z perspektywy powojennej; jest wewnętrznie zdruzgotany, bo miłość, spokój i spełnienie były tak blisko, a przeminęły w ciągu kilku chwil.