Postać historyczna, bohater dramatów Williama Shakespeare’a "Ryszard II" i dwuczęściowego "Króla Henryka IV".
Historyczny Henryk IV (1367- 1413) jeszcze jako Henryk Bolingbroke, książę Hereford, został wygnany z Anglii przez króla Ryszarda II (którego był kuzynem) i stracił majątek po ojcu, Janie z Gandawy, który król zagarnął i przeznaczył na potrzeby wojny irlandzkiej. Henryk łamie jednak zakaz królewski i powraca do kraju. Zdobywa poparcie baronów, zmusza Ryszarda II za równo do cofnięcia wyroku, jak i zwrotu zagarniętego mienia, jakiś czas później przejmuje władzę w państwie i zostaje królem Henrykiem IV.
Po wstąpieniu na tron zleca zabójstwo Ryszarda II, lecz odcina się od morderstwa i na znak pokuty postanawia odbyć pielgrzymkę do Jerozolimy. W walce pod Shrewsbury pokonuje rebeliantów pod wodzą hrabiego Northumberland, Henryka Percy’ego, przywódcy buntu, zostają straceni.
Zamartwia się postępowaniem syna Henryka, księcia Walii, który nie interesuje się sprawami państwa i spędza czas na hulankach, m.in. w towarzystwie Falstaffa. Schorowany umiera, wzywając syna do opamiętania.