​Holm Helen

Postać z powieści Johna Irvinga "Świat według Garpa"

Żona tytułowego bohatera, wspierała i utrzymywała go, by mógł pisać. Córka trenera zapasów, jako mała dziewczynka lubiła przesiadywać w sali gimnastycznej i czytać książki. Skończyła studia z wybitnymi wynikami i została wykładowcą literatury. Uważała, że towarzyszem jej życia może zostać tylko pisarz, co miało znaczny wpływ na wybór przez Garpa kariery pisarskiej.

Reklama

Kochała męża, choć wdawała się w drobne romanse. "Chwila zapomnienia" ze studentem przyczyniła się do tragicznego wypadku, w którym zginął jeden z jej synów, a drugi stracił oko. Po tym wydarzeniu Helen urodziła jeszcze córkę. Nie do końca akceptowała twórczość męża, jednej z jego powieści nie przeczytała wcale. Przeżyła Garpa o długie lata. W ekranizacji powieści (reż. George Roy Hill, 1982 r.) w roli Helen wystąpiła Mary Beth Hurt.

Helen Holm zawsze wypatrywała pielęgniarek, ponieważ zawsze wypatrywała swojej zaginionej matki, której Ernie nie próbował odnaleźć. Co do kobiet – Ernie przywykł, że ich odpowiedź brzmiała zwykle: nie. Ale kiedy jego córka była mała, wymyślił na jej użytek bajeczkę, którą sobie sam bez wątpienia wmówił, a która intrygowała Helen. „Pewnego dnia – brzmiała opowieść – może spotkasz ładną pielęgniarkę i ta pielęgniarka będzie wyglądała tak, jakby nie wiedziała, gdzie jest, a potem ona spojrzy na ciebie, jakby nie wiedziała, kim ty jesteś, ale chciała się dowiedzieć”. – I to będzie moja mama? – pytała Helen. – I to będzie twoja mama! – odpowiadał Ernie. Kiedy więc wówczas w sali zapaśniczej Steering Helen podniosła wzrok znad książki, była przekonana, że zobaczyła swoją matkę. Jenny Fields w pielęgniarskim białym stroju zawsze wyglądała nie na miejscu; na tle czerwonych mat wydawała się śniada, zdrowa, mocno zbudowana i przystojna, jeśli nie wręcz ładna, i Helen Holm musiała pomyśleć, że żadna inna kobieta nie mogła zstąpić do tego miękko wyściełanego piekła, w którym pracował jej ojciec. Okulary zaszły jej mgłą, zamknęła książkę w swoim bezosobowym szarym dresie, który ukrywał jej niezdarną piętnastoletnią sylwetkę kanciaste biodra i maleńkie piersi – stała nieśmiało na tle ściany czekając jakiegoś znaku od ojca. Ale Ernie Holm w dalszym ciągu poszukiwał swoich okularów. Zobaczył niewyraźną białą postać – przypominającą kobietę, być może nawet pielęgniarkę – i serce zamarło mu na myśl o tym, w co właściwie nigdy na dobrą sprawę nie wierzył: że oto wraca jego żona i mówi: „Ach! tak się stęskniłam za tobą i za naszą córką!” Jaka bowiem inna pielęgniarka mogłaby się znaleźć w miejscu jego pracy? Helen widziała, jak ojciec maca w poszukiwaniu okularów i wzięła to za oczekiwany znak. Ruszyła poprzez krwistociepłe maty i w tym momencie Jenny pomyślała: O Boże, to jest dziewczynka! Ładna dziewczynka w okularach. Co w takim miejscu robi taka ładna dziewczynka? - Mama? – odezwała się dziewczynka do Jenny. – To ja, mamo, Helen – powiedziała wybuchając łzami; zarzuciła Jenny na szyję szczupłe rączyny i przytuliła mokrą buzię do jej piersi. - Jezus Maria! – rzekła Jenny Fields, która nigdy nie lubiła żeby jej dotykać. Jako pielęgniarka musiała jednak zrozumieć potrzebę Helen, nie odepchnęła więc małej od siebie, chociaż bardzo dobrze wiedziała, że nie jest jej matką.

John Irving, Świat według Garpa, przekład Zofia Uhrynowska-Hanasz

Holm Helen

Zobacz również

Zygier Bernard

Zosia

Zumurrud

Eseiści epoki romantyzmu w...

Zuzanna

Zumsee Andreas

Zygfryd, Siegfried, Sigurd

Zuckerman Natan

Zosima, starzec Zosima

Dramat romantyzmu w Niemczech

Kategorie