Postać z mitologii greckiej.
Córka Agamemnona i Klitajmestry, z rozkazu ojca złożona w ofierze w porcie Aulida, co miało służyć przebłaganiu Artemidy uniemożliwiającej wypłynięcie flocie Agamemnona pod Troję (ale w Iliadzie nie ma wzmianki o takiej ofierze). Śmierć Ifigenii dała początek waśni między Klitajmestrą a Agamemnonem, prowadząc do śmierci tego ostatniego.
W tradycji starożytnej Ifigenia uchodzi za narzeczoną Achillesa (pod pretekstem zaślubin sprowadzono ją z Myken do obozu, gdzie dokonano ofiary), a w niektórych wersjach za matkę Neoptolemosa (Likofron w Aleksandrze). U Ajschylosa została zabita przez kapłanów w obecności swego ojca. W wersji znanej z Ifigenii w Taurydzie Eurypidesa (i z Sofoklesowego Chryzesa), Ifigenia została w chwili ofiary cudownie przeniesiona przez Artemidę na brzeg Taurydy (na Krymie), skąd ocalił ją dopiero brat Orestes, a gdzie przewodniczyła krwawym ceremoniom ofiarnym ku czci bogini.
W okresie nowożytnym bohaterka m.in. tragedii Racine’a (Ifigenia w Aulidzie), J.W. Goethego (Ifigenia w Taurydzie: inaczej niż u Eurypidesa władca Taurów odstępuje od ofiary na skutek próśb bohaterki), a w XX wieku G. Hauptmanna (Ifigenia w Aulidzie, 1943).