Postać biblijna.
Syn Amosa, prorok biblijny, którego postać prawdopodobnie składa się z sylwetek przynajmniej trzech różnych osób. Pierwsza z nich żyła i działała w VIII wieku p.n.e., drugą należy usytuować na przełomie VII i VI wieku p.n.e., zaś trzecia to wielki poeta, kapłan i arystokrata, żyjący i działający prawdopodobnie w V wieku.
Te trzy osoby, których imiona nie są znane, może z wyjątkiem pierwszej, zostały połączone w jedną sylwetkę wielkiego proroka, który był i jest szczególnie ceniony zarówno w judaizmie, jak i w chrześcijaństwie. Księga Izajasza zawiera wiele wyjątkowych proroctw odczytywanych w duchu mesjańskim: o Pannie, która porodzi syna o imieniu Emmanuel (por. Iz 7, 14), o potomku Dawida jako różdżce z pani Jessego, za panowania którego ma nastąpić powrót do rajskiej rzeczywistości, kiedy to wilk zamieszka wraz z barankiem... niemowlę igrać będzie na norze kobry, dziecko włoży swą rękę do kryjówki żmii. Zła czynić nie będą... bo kraj się napełni znajomością Pana, na kształt wód, które przepełniają morze (Iz 11,6-9), czy w końcu tajemnicze pieśni o cierpiącym Słudze Jahwe, sprawiedliwym, ale odrzuconym, zbawiającym wielu przez zastępczą ofiarę (por. Iz 53). Ta ostatnia wizja wpłynęła na sposób przedstawienia Jezusa w Nowym Testamencie.