Jedna z głównych bohaterek powieści Władysława S. Reymonta Chłopi.
Córka Dominikowej, kochliwa i niezwykle urodziwa wiejska dziewczyna, uosobienie ludowej elegancji oraz erotyzmu: Jagna [...] wzrostem równa była i chłopom najroślejszym, a strojna dzisiaj była, że aż oczy rwała parobków, co się w kupę zbili przed wrótniami, na drodze, kurzyli papierosy i szczerzyli do niej zęby. Bo i urodna była, i strojna, i takiej postury, że i drugiej dziedzicównie z nią się nie mierzyć. Jagna to postać uwikłana w żywioł biologii, pełna witalizmu, temperamentu, wigoru. Jej życiem rządzą popędy. Jest też wcieleniem mitu ziemi, Matki-Natury. Za namową Dominikowej wychodzi za mąż za najbogatszego gospodarza w Lipcach - starego Macieja ➞ Borynę. Jagna wyraźnie odstaje od swojego środowiska, świadomie narusza normy etyczne ludowej gromady.
Nawiązuje romans z synem Macieja - Antkiem, dwuznaczne stosunki łączą ją też z młodym klerykiem, wójtem oraz innymi mężczyznami ze wsi. Za szerzenie zgorszenia ukarana zostaje przez lipecką społeczność linczem i wypędzeniem ze wsi: [...] Jagusia w postronkach, na gnoju, zbita do krwi, w porwanym odzieniu, pohańbiona na wieki, skrzywdzona ponad człowiecze wyrozumienie i nie- szczęsna ponad wszystko, leżała jakby już nie słysząc ni czując, co się dzieje dokoła, tylko żywe łzy nieustanną strugą ciekły po jej twarzy posiniaczonej, a niekiedy wzniesła się pierś niby w tym krzyku skamieniałym.