Bohater tragedii Otello Williama Shakespeare’a.
Chorąży armii weneckiej, dowodzonej przez Otella, mąż Emilii, mistrz intrygi. Urażony z powodu braku awansu, postanawia zemścić się na Otellu i uhonorowanym tytułem namiestnika Kasju (Cassio). Powiadamia Brabancja o romansie jego córki i Otella. Po przybyciu na Cypr rzuca na Desdemonę podejrzenie o niewierność i rozgłasza wśród żołnierzy plotki o pijaństwie Kasja. Prowokuje bójkę między Kasjem a Rodrigiem, w wyniku której Kasjo rani poprzednika Otella na stanowisku zarządcy wyspy i traci tytuł namiestnika. Po dymisji Kasjo idzie za radą Jagona i szuka pomocy u Desdemony, żony Otella.
Równocześnie Jago zaczyna przebąkiwać Otellowi o romansie między Kasjem a Desdemoną, w oskarżeniach powołuje się na żonę Emilię i sądy m.in. Barbancja, przypisującego kobietom weneckim przebiegłość i skłonność do rozpusty. Jako dowodem zdrady posługuje się chustką Desdemony, którą otrzymuje za pośrednictwem Emilii. Na koniec inicjuje rozmowę, w czasie której podsłuchiwany przez dowódcę Kasjo zwierza się Jagonowi z miłości do kobiety, choć nie podaje jej imienia. Nakłania Rodriga, zakochanego w Desdemonie, do zabicia Kasja. Kasjo uchodzi jednak z życiem, niedługo potem Jago zabija Rodriga. Otello, przekonany o winie Desdemony, wpada w szał i zadaje jej śmierć. Jago próbuje uwolnić się od podejrzeń, dla zatarcia śladów zabija nawet Emilię, która wie, jak wszedł w posiadanie chustki - dowodu w sprawie. Po samobójstwie Otella trafia przed sąd i zostaje skazany na tortury.