Jedna z głównych postaci powieści Romana Bratnego Kolumbowie. Rocznik 20.
Pochodzi z warszawskiej rodziny inteligenckiej; w czasie wojny mieszka z mat- ką (ojciec więziony jest w niemieckim oflagu), utrzymuje się z udzielania korepetycji. Wstępuje także do drużyny Zygmunta ➞ Barbańskiego, pod którego dowództwem bierze udział w akcji na niemiecki pociąg wojskowy. Zakochuje się w Żydówce Alinie i chcąc ją uchronić przed grożącym jej ze strony szmalcowników niebezpieczeństwem, proponuje zawarcie małżeństwa w obrządku katolickim. Sytuacja ta wydaje się Jerzemu tym bar- dziej skomplikowana, że sądzi, iż jest ona żoną kolegi z oddziału Stanisława ➞ Skiernika (pseudonim Kolumb), podczas gdy w rzeczywistości Alina jest siostrą Skiernika.
Pozbędzie się wyrzutów sumienia dopiero wtedy, gdy dowie się od Kolumba, jak jest naprawdę. Wkrótce po ślubie publikuje w konspiracyjnym, socjalistycznym czasopiśmie "Droga" swój pierwszy wiersz i angażuje się w podziemną działalność kulturalną. Z jego mieszkania nadaje nielegalna radiostacja i tylko szczęśliwemu zbiegowi okoliczności zawdzięcza Jerzy uniknięcie aresztowania. Podczas powstania warszawskiego bierze udział w walkach na Woli i Starówce, dowodząc drużyną wchodzącą w skład plutonu Zygmunta. Po kapitulacji zostaje wywieziony do obozu jenieckiego, gdzie dowiaduje się o śmierci matki i żony.
Wyszedłszy z obozu, powraca do Warszawy i zostaje redaktorem czasopisma "Głos Pokolenia". Do współpracy z gazetą stara się nakłonić byłych AK-owców. Ingerencje cenzury, nękanie przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa oraz pomawianie przez środowisko AK o zdradę - wszystko to zniechęca Jerzego do pracy w "Głosie Pokolenia", zatrudnia się więc w radiu, na którego falach wzywa przebywających na obczyźnie Polaków do powrotu do ojczyzny. Ginie zastrzelony z wyroku organizacji podziemnej. W serialu telewizyjnym opartym na wątkach powieści (Kolumbowie, reż. Janusz Morgenstern, 1970) postać Jerzego zagrał Władysław Kowalski.