Postać biblijna.
Syn Nuna, prawa ręka Mojżesza, jego sługa i dowódca prowadzący walki. Wraz z Kalebem okazali się jedynymi wśród Izraelitów, którzy nie zgrzeszyli na pustyni przeciw Bogu i dlatego mogli wejść do ziemi obiecanej. Został wybrany przez Mojżesza na jego następcę i wodza Izraelitów podczas podboju ziemi Kanaanu. Podbił i zajął Kanaan, dzieląc ziemię pomiędzy pokolenia izraelskie.
Dzielny w bitwie Jozue, syn Nuna, następca Mojżesza na urzędzie prorockim, stał się, stosownie do swego imienia, wielkim przez to, że ocalił Jego wybranych, że wywarł pomstę na opornych wrogach, by wprowadzić Izraela w jego dziedzictwo. (Syr 46,1).