Postać biblijna.
Córka Merariego, piękna kobieta i bogobojna wdowa po Manassesie, zarządzająca po jego śmierci bogatym domem. W czasie oblężenia izraelskiego miasta Betulii, broniącego drogi do Jerozolimy, Judyta udając uciekinierkę dotarła do namiotu wodza nieprzyjaciół, Holofernesa, któremu obiecała pomoc w zdobyciu Betulii. Uśpiła jego czujność pochlebstwami, po czym pijanemu Holofernesowi odcięła głowę jego własnym mieczem i wraz ze służącą niosącą schowaną głowę wodza opuściły obóz wrogów.