Bohaterka dramatu Juliusza Słowackiego Ksiądz Marek.
Młoda Żydówka, córka rabina, karczmarka w Barze. Podczas konfederacji barskiej styka się z ➞ Księdzem Markiem i w głębokiej tajemnicy przechodzi na chrześcijaństwo. Nie dane jest jej jednak zostać pokorną córką kościoła: najpierw piękna Judyta staje się przyczyną zabójstwa Starościca, próbującego bronić dziewczynę przed brutalną pożądliwością Klemensa Kosakowskiego, następnie pośrednio jest powodem śmierci ojca, którego szalony magnat każe powiesić w odwecie za opór urodziwej Żydówki.
Judyta (a właściwie po tajemnym chrzcie - Salomea) odrzuca naukę o chrześcijańskim miłosierdziu i przysięga na Jehowę zemstę. Wskazuje Rosjanom sekretne przejście do wnętrza Baru. Gdy jednak twierdza zostaje zdobyta współdziałający z Rosjanami targowiczanin Branecki każe uwięzić Żydówkę. Nie opuszcza jej tylko Ksiądz Marek. Uwięziony również przez Moskali jest świadkiem rozpaczy Judyty i pełen chrześcijańskiego współczucia dla grzechu, a nawet odstępstwa od nowej wiary, odpuszcza jej słabość zrodzoną z krzywd i cierpienia. Poruszona wielkodusznością kapłana dziewczyna żąda od Rosjan zwolnienia Księdza, przepowiadając karę Bożą za bezprawne prześladowanie. Wkrótce sama staje się karzącą ręką Opatrzności: udaje jej się podpalić szpitale, w których izolowani są liczni chorzy na zarazę. Bar ogarnia panika, a Judyta ginie we wznieconym przez siebie ogniu.