Główna bohaterka Taketori monogatari (Opowieści o zbieraczu bambusów, X wiek), anonimowego utworu uważanego za najstarszy zabytek japońskiej prozy artystycznej.
Kaguyahime została znaleziona przez ubogiego wieśniaka Maro w kolanku bambusu, którego blask przykuł uwagę starca. Maro wziął wysoką na trzy cale dziewczynkę na ręce i zabrał do domu. Po trzech miesiącach dziewczyna urosła do rozmiarów osoby dorosłej. Idealna piękność postaci dziewczyny była wprost nieziemska. W domu nie było ciemnego zakątka, bo rozsiewała wszędy blask. Wróżbita Akita z Mimuro nadał jej imię Świetlana (Kaguyahime) - Córa Gibkiego Bambusu. Wkrótce o jej rękę zaczęło się starać wielu młodzieńców. Świetlana jednak wyznaczała im coraz trudniejsze zadania.
Wśród nich było polecenie przyniesienia obsypanej perłami srebrnej gałęzi z drzewa rosnącego na górze Hôrai. Sprytny książę Kuramochi, któremu Świetlana powierzyła to zadanie zamówił wykonanie takiej gałęzi u rękodzielników z cesarskiej pracowni. Następnie wręczył gotowy przedmiot Świetlanie podkreślając jak bardzo się natrudził przy jego zdobyciu. Jednak oszustwo wyszło na jaw, gdy rzemieślnicy upomnieli się o zapłatę. Świetlana odrzuciła zaloty księcia i mimo próśb przybranych rodziców wróciła do krainy, z której przybyła - na księżyc. Książę zaś, po tak haniebnej kompromitacji, zaszył się gdzieś na prowincji.