Postać z mitologii rzymskiej.
Rzymski dyktator z okresu wojny z Gallami (IV w. p.n.e.), ucieleśnienie wojennego męstwa i rzymskich cnót obywatelskich. Rozszerzył panowanie Rzymu na terytoria Faliskow, Wejentów, uratował miasto od całkowitego zniszczenia przez Brennusa, a następnie odbudował je z ruin; do najbardziej znanych epizodów z jego życia należy historia o zdobyciu Faleriów, kiedy odesłał do obleganego miasta przyprowadzonych mu przez zdrajcę zakładników, a także wypadki towarzyszące najazdowi Galów pod wodzą Brennusa, który to najazd zastał Kamillusa na wygnaniu.
Kiedy uchodźcy błagali go o przejęcie dowództwa nad legionami (co w praktyce oznaczało przejęcie władzy dyktatorskiej), miał odpowiedzieć, że takie stanowisko może piastować jedynie pełnoprawny obywatel rzymski i to jedynie z woli senatu. By uzyskać nominację wysłano do Rzymu posłańca, który wspiął się na linie na mury obleganego miasta (kiedy za nim ruszyli Galowie - Rzymian ostrzegły gęsi kapitolińskie). Przybycie wojsk Kamillusa przerwało negocjacje senatu w sprawie kapitulacji przed Brennusem (w ich trakcie wypowiedziane zostały słowa: Biada zwyciężonym).