Główny bohater powieści Eliasa Canettiego Auto da fé.
Piotr Kien jest wybitnym sinologiem, być może najwybitniejszym w swojej epoce, bibliofilem, poliglotą. Wysoki, szczupły, pedantyczny mężczyzna w średnim wieku, o skrytej naturze. Niechętnie kontaktuje się ze światem, prowadzi dziennik zapisywany szyfrem. Szczyci się największą w mieście biblioteką, liczącą 25 tysięcy woluminów, które szczelnie wypełniają cztery pokoje jego mieszkania. Obsesyjnie boi się dwóch rzeczy: oślepnięcia i pożaru biblioteki. Wiedzie samotniczy tryb życia, poddany rygorowi pracy - efekty jego badań są szeroko komentowane w świecie naukowym, choć on sam trzyma się z dala od stanowisk uniwersyteckich.
Jedyną osobą, z którą się z konieczności kontaktuje, jest jego gospodyni, Teresa ➞ Krumbholz, ordynarna, prymitywna kucharka, której przez osiem lat służby niemal nie zauważa. Któregoś dnia widzi, jak Teresa z szacunkiem kładzie na aksamitnej poduszeczce pożyczoną od niego książkę, a kartek dotyka w rękawiczce. Ujęty takim stosunkiem do książki, nie przypuszcza, że jest to podstęp sprytnej kucharki. Wyrzucając sobie, że przez tyle lat nie dostrzegał jej wrażliwości, postanawia się z nią ożenić. Ale po ślubie z Teresą jego spokojny dom zamienia się w piekło. Wali się cały jego świat, traci oparcie, jakie dotychczas dawał mu starannie uporządkowany tryb życia, obcowanie z książkami.
Ten misternie zbudowany mikrokosmos dawał mu poczucie bezpieczeństwa. Uczony, nie potrafiąc zaspokoić seksualnych po- trzeb żony ani nie rozumiejąc jej finansowych wymagań (dla niego prawdziwym majątkiem są tylko książki), jest przez nią szykanowany, w końcu zostaje pobity i wyrzucony z własnego domu. Tuła się po mieście (akcja osadzona jest w realiach Wiednia lat 20. i 30. XX w.), sypia w hotelach, zaprzyjaźnia się z przypadkowo spotkanym garbusem Fischerlem; trafia do burdelu zwanego Idealne Niebo. Pewnego razu przyłapuje swą żonę w towarzystwie dozorcy kamienicy, w której mieszkał, na próbie sprzedaży części swego księgozbioru. Po okropnej awanturze wszyscy zostają aresztowani. Na policji Teresa oskarża Piotra o zamordowanie jego poprzedniej żony i poćwiartowanie jej zwłok (w rzeczywistości Piotr był kawalerem do czasu ożenku z Teresą).
Lawina tych zdarzeń doprowadza u Piotra do zachwiania równowagi psychicznej i w konsekwencji do podjęcia samobójczej próby. Prosi o wsparcie swego brata ➞ Jerzego, lekarza psychiatrę. W wyniku interwencji Jerzego Piotr zostaje zwolniony z aresztu, odzyskuje mieszkanie, resztki swych zbiorów. Jednak krzywda wyrządzona mu przez Teresę pozostawia tak silne piętno, że doktor Kien podpala bibliotekę i ginie w płomieniach. Jest to swoiste autodafé wyzwalające bohatera od obłędu. Niekiedy dzieje Piotra Kiena interpretowane są jako historia rozgrywająca się jedynie w jego umyśle, imaginacja chorej wyobraźni.