Postać historyczna, siódma tego imienia i ostatnia władczyni Egiptu z dynastii Lagidów (żyła 69-30 p.n.e.).
Związana z ➞ Cezarem, a następnie z Antoniuszem, zdołała zachować formalną niezależność państwa; po bitwie pod Akcjum w 31 r. p.n.e., kiedy to siły Antoniusza uległy flocie Oktawiana, zginęła z własnej woli od ukąszenia kobry królewskiej, co do którego wierzono, że zapewnia swoim ludzkim ofiarom nieśmiertelność.
Opisywana przez Horacego jako kobieta niezwykła, Kleopatra stała się w późniejszym okresie bohaterką szeregu tragedii, m.in. Cléopatre captive Jodela (1552, pierwsza tragedia napisana w języku francuskim), Antoniusza i Kleopatry W. Szekspira (1606- 07), Żmii Kleopatry Zorilli (XVII w.), dramatu Pietra Cossy (1879), niedokończonej tragedii Cypriana Kamila Norwida oraz sztuki G.B. Shawa Cezar i Kleopatra (1912).