Bohater powieści Elizy Orzeszkowej Cham.
Rybak nadniemeński, chłop białoruski. Po śmierci żony żyje samotnie w chacie na końcu wsi, tuż nad brzegiem Niemna. Wśród wieśniaków uchodzi za człowieka majętnego, któremu ojciec-tkacz pozostawił w spadku garnek ze srebrnymi rublami. Poznawszy Frankę Chomcównę, dziewczynę z miasta, ogarnięty namiętnością i w odruchu miłosierdzia oświadcza się jej i zostaje przyjęty. Z pomocą żony uczy się czytać. Przejmuje część obowiązków gospodarskich należących do kobiet wiejskich: nosi wodę, gotuje obiad, rozpala ogień w kuchni i doi krowy.
Z miasta przywozi dla żony cukierki i herbatę. Franka nie docenia jednak jego poświęcenia i miłości, wiedziona namiętnością i instynktem wdaje się w romans z lokajem państwa zza rzeki i ucieka do miasta. Wkrótce rodzi syna, Oktawiana i zostaje porzucona przez kochanka. Wraz z dzieckiem powraca do chaty męża. Paweł przyjmuje obojga, lecz postanawia zadbać o odnowę moralną żony - przydziela jej obowiązki w gospodarstwie, nawet bije. Traktuje Oktawiana jak syna. Mimo zabiegów męża Franka nie przeżywa odnowy moralnej, przeciwnie - pogrąża się w chorobie psychicznej, staje się agresywna, kokietuje brata Pawłowego szwagra, Daniłkę. Wiedziona gniewem, podejmuje próbę otrucia męża i trafia do aresztu. Wówczas Paweł zdobywa się na wielkoduszność i w zamian za uwolnienie żony, której grozi zesłanie na Syberię, wręcza urzędnikowi rosyjskiemu łapówkę. Po samobójczej śmierci Franki opiekuje się jej synem.