Bohater groteskowego opowiadania Mikołaja Gogola Nos.
Kowalow, wyższy rangą urzędnik, asesor kolegialny, stwierdza nagle fakt zdumiewający: oto nie ma nosa. Wkrótce okazuje się, że nos owszem jest, ale zaczął żyć życiem niezależnym, a nawet bezczelnie podaje się sam za asesora kolegialnego. Nie poddaje się próbom przywołania go do porządku, zresztą świetnie sobie radzi w otoczeniu.
Reklama
Kowalow nie może też liczyć na niczyją pomoc: nawet na policji traktują go jak wariata. W końcu jednak rewirowy odnosi asesorowi zbuntowany organ. Niewiele to jednak zmienia w życiu nieszczęśnika: swawolna część jego twarzy nie chce dać się umocować na właściwym miejscu. Gdy Kowalow jest już całkowicie załamany, nos nagle grzecznie znów znajduje się tam, gdzie być powinien. Zdezorientowany wyższy rangą urzędnik z pokorą uznaje istnienie zagadek ludzkiego bytu.
