Jedna z postaci powieści Czesława Miłosza Zdobycie władzy.
W lipcu 1944 roku jako oficer polityczno- wychowawczy pierwszej polskiej dywizji wraca do kraju w pochodzie Armii Czerwonej, wprowadzającej nowy porządek w Polsce. Za sobą Piotr ma sowiecki łagier na Uralu, dokąd został wywieziony w 1939 roku za "działalność kontrrewolucyjną" (był autorem artykułu, w którym złośliwie mówił o komunistycznych poetach, wcześniej pisał doktorat o poezji francuskiej). Wraz z redaktorem Barugą (pierwowzorem tej postaci był wszechwładny w latach powojennych wydawca Jerzy Borejsza) zaczyna organizować polską prasę w Lublinie; jego pierwszym artykułem jest - napisany z pewnym wewnętrznym oporem - propagandowy komentarz do Manifestu ogłoszonego przez nowy rząd. W kwietniu 1945 przyjechał do Warszawy. Matka, mieszkająca w podwarszawskiej miejscowości, nie robi mu wyrzutów z powodu radzieckiego munduru, choć w 1920 sowiecki szrapnel zabił jej męża (ojca Piotra).
Dla niej wyzwolenie przez Rosjan oznacza nową okupację, dlatego radzi mu, by stąd uciekał. Piotr, próbując samego siebie przekonać, że tu powstanie jakaś lepsza wersja socjalizmu niż za wschodnią granicą, powoli zaczyna myśleć zgodnie z obowiązującą doktryną. Jego ohydny sen, w którym widzi siebie siedzącego na kolanach Stalina, ten zaś okazuje się miłościwym Bogiem Ojcem, świadczy o tym, że doszedł do granicy, za którą przedmiot nienawiści zmienia się w przedmiot kultu. Kwinto wyjawia treść snu zaprzyjaźnionej aktorce Teresie - jej zdaniem sen oznacza ostrzeżenie.
Pragnąc porozmawiać z kimś, kto pomógłby mu w jego wątpliwościach, decyduje się odwiedzić starca Artyma, legendę walk robotników przeciw caratowi, pomimo iż nie jest on dobrze postrzegany przez władze. U Artyma, który potępia ortodoksję stalinizmu (a tym samym nie rozwiewa wątpliwości Piotra), poznaje Cisowskiego, byłego żołnierza AK i powstańca. Ten zwierza mu się z kłopotów w zorganizowaniu ucieczki za granicę jednego ze swoich przyjaciół. Niedługo potem zostaje aresztowany - na podstawie donosu złożonego przez Kwintę. Kwinto natomiast dostaje od Barugi upragnioną zgodę na wyjazd do Paryża.