Tytułowy bohater poematu Juliusza Słowackiego Lambro.
Grecki patriota po klęsce narodowego powstania marzy o zemście na zaborcy. Staje się korsarzem, niszczy i łupi turec- kie okręty. Jednak nie czuje dumy ze swoich działań. Zdaje sobie sprawę, że popełnia zbrodnie, a rezultaty jego ataków są mało dokuczliwe dla wroga. Swoje rozterki zagłusza opiumowym naparem.
Na wieść, że Turcy chcą stracić Rygę, poetę i bohatera narodowego, decyduje się na brawurową akcję. Odsyła swą ukochaną Idę do klasztoru, a sam podprowadza i detonuje łódź wyładowaną prochem przy burcie okrętu, na maszcie którego Turcy wieszają Rygę. Czyn ten tylko pogłębia jego frustrację - uświadamia mu, że sama chęć działania nie wystarczy, a to, co do tej pory uznawał za działalność narodowowyzwoleńczą, jest tylko zbrodnią.
Zrezygnowany, zgorzkniały coraz bardziej pogrąża się w narkotycznym nałogu. W malignie widzi pochody zmarłych, potępionych za swe zbrodnie, anioła zemsty i anioła zarazy. Śmiertelnie zatruty, nie potrafi odróżnić rzeczywistości od opiumowych urojeń. Przekonany, że paź czyha na jego życie, zabija go.
Ku swej rozpaczy odkrywa, że za pazia przebrała się Ida, by być przy swym wybranym i móc się nim opiekować. Ciało dziewczyny rzuca w morskie fale. Gdy umiera w przeświadczeniu, że zmarnował swoje życie, jego towarzysze żegnają go zgodnie z morskim rytuałem. Słowacki wzorował swój poemat na Giaurze George'a Byrona. Rozwinięciem osobowości Lambra jest tytułowa postać dramatu Kordian.