Adresatka i bohaterka liryki Petrarki.
Laura to idealna miłość poety, pokochana od pierwszego spojrzenia w awiniońskim kościele w Wielki Piątek 1327 roku. Miała stać się ona ucieleśnieniem wszystkich najpiękniejszych marzeń i bolesnych pragnień samotnej jednostki, kobietą przeanieloną, która ogniskowała cały świat emocjonalny poety. Jej zawdzięczamy Canzoniere - zbiór sonetów i innych pieśni.
Ponieważ Laura zmarła w 1348 r., część sonetów skierowana jest do madonny Laury umarłej. Laura pojawia się także w innym włoskim dziele Petrarki, w jego Triumfach, kontemplujących miłość, czystość, śmierć, czas i wieczność poprzez alegoryczne obrazy ich triumfów.