Postać biblijna.
Córka Labana z Charanu, tak jak jej siostra Rachela żona patriarchy Jakuba. Jakub przybył do Labana, brata swej matki, uciekając przed swoim bratem Ezawem. Lea, poślubiona Jakubowi podstępem, zamiast swej siostry Racheli, urodziła mu pierworodnego Rubena oraz Symeona, Lewiego, Judę, Issachara i Zabulona.
Obie żony rywalizowały ze sobą i starały się urodzić wielu synów (por. Rdz 29-30). Będąc okresowo niepłodne korzystały ze zwyczaju dawania mężowi swej niewolnicy jako nałożnicy i tzw. żony drugorzędnej, której potomstwo było traktowane jako dzieci właścicielki owej niewolnicy. W ten sposób, z pomocą swych niewolnic, Bilhy i Zilpy, obie żony urodziły dwunastu synów i córkę Dinę.
Synowie dali początek dwunastu pokoleniom Izraela, dlatego to nowożeńcom składano życzono odwołując się do żon Jakuba-Izraela: Niech Pan uczyni kobietę, która wejdzie do twego domu, podobną do Racheli i Lei, które to dwie niewiasty zbudowały dom Izraela (por. Rt 4,11).