Bohater powieści Bernardo Da Silva Guimaraesa Niewolnica Isaura.
Dwudziestoparoletni dziedzic ogromnej plantacji bawełny (choć nie najlepiej prosperującej - dlatego żeni się z bogatą Malwiną), nienawykły do obowiązków, lekkomyślny, cyniczny, pozbawiony ludzkich uczuć, za wszelką cenę chce posiąść Isaurę, nastoletnią niewolnicę, wychowywaną przez jego ojca jak córkę.
Być może zazdrość o zbytnie faworyzowanie jej przez ojca budzi w Leonciu tak silną determinację, żeby posiąść tę piękną dziewczynę o niezłomnych zasadach. Opór Isaury podsyca w nim pożądanie, w konsekwencji czego posuwa się do podłości - wyrzuca z pracy ojca Isaury, Miguela, odmawia zgody na wykup dziewczyny, uzasadniając decyzję brakiem podstaw prawnych.
Gdy Miguel i Isaura uciekają, znajduje sposób, by sprowadzić niewolnicę do swojej posiadłości, po czym izoluje ją od świata i znęca się nad nią psychicznie. Zmusza ją do małżeństwa z ułomnym fizycznie ogrodnikiem Belhiorem, chcąc tym samym przeszkodzić jej w związaniu się z kochającym ją Alvarem. Nie dbając o własne interesy, staje na skraju bankructwa.
Wykorzystuje to Alvaro i wykupuje jego długi, po czym przybywa do rezydencji Leoncia tuż przed ślubem ukochanej i ogrodnika. Rozumiejąc swoją przegraną, Leoncio popełnia samobójstwo.
Rozgłos powieści przyniósł telewizyjny serial zrealizowany przez telewizję brazylijską w 1976 r. (40 odcinków). Telenowela zyskała wielką popularność w wielu krajach świata (m.in. w Chinach). Rolę Leoncia zagrał Ruben de Falco.