Bohater starofrancuskiego poematu Le Chevalier au cygne (Rycerz z łabędzia, XIII w.), eposu Wolframa von Eschenbach Parsifal (ok. 1220) i cyklu Der Sängerkrieg auf der Wartburg (1240-1260), tytułowy bohater opery Richarda Wagnera.
Lohengrin jest synem Parsifala i - tak jak ojciec - rycerzem świętego Graala. Zostaje wysłany do Brabancji na pomoc księżniczce Elzie, która odrzuciwszy zaloty Terlamunda, zostaje przez niego oskarżona o zamordowanie prawowitego władcy księstwa, swojego brata Gotfryda. Lohengrin przybywa łodzią ciągniętą przez łabędzia, pokonuje w pojedynku Terlamunda i poślubia Elzę.
Ich szczęściu nic nie zagraża, dopóki Elza nie zapyta o imię swego małżonka. Gdy warunek został złamany - Lohengrin powraca do zamku Graala, a w cudowny sposób odnajduje się Gotfryd - zostaje odczarowany z łabędzia, w którego zaklęła go Ortruda, siostra Terlamunda.
Opera Wagnera (1850) kończy się śmiercią Elzy - po odejściu małżonka umiera z rozpaczy w ramionach brata. Do legendy Lohengrina chętnie nawiązują do dziś pisarze niemieccy (m.in. opowiadanie Heinricha Bölla Śmierć Lohengrina).