Protagonista powieści Wystarczy być Jerzego Kosińskiego.
Los, mężczyzna w wieku średnim, całe życie spędził w ogromnym domu Starego Człowieka, pielęgnując bujny ogród, a w wolnym czasie bez przerwy oglądając telewizję. Nigdy nie wychodził na zewnątrz, świat znał tylko z ekranu; oprócz Starego Człowieka i dwóch pokojówek nie spotykał ludzi. Jest analfabetą. Można powiedzieć, iż jest człowiekiem bez przeszłości - w sensie dosłownym - ponieważ nie istnieją żadne dokumenty świadczące, że się urodził, albo że legalnie mieszkał w domu Starego Człowieka.
Toteż Los musi opuścić azyl po śmierci opiekuna. Błąkając się po Nowym Jorku, wpada pod samochód i odnosi drobne rany. Feralna limuzyna należy do wpływowego finansisty, Benjamina Randa, a pasażerką jest EE, żona Randa, która zabiera Losa do rodzinnej rezydencji i otacza czułą opieką. Randowie są oczarowani dowcipem i inteligencją gościa, zachwycają się jego celnymi komentarzami do obecnych wydarzeń.
Otóż Los komentuje rzeczywistość, odwołując się do praw przyrody - wszak ogrodnictwo to jedyna znana mu dziedzina. Wspierany przez Randów, Los staje się ulubieńcem salonów; spotyka się z dyplomatami i finansistami, zostaje przedstawiony prezydentowi. Dziennikarze telewizyjni zapraszają go do swoich programów, a prasowi walczą o wywiady z nim.
Osiemdziesięcioletni Benjamin proponuje mu stanowisko w zarządzie Pierwszej Amerykańskiej Korporacji Finansowej, która wspiera przedsiębiorstwa zagrożone bankructwem. Agenci wywiadu rosyjskiego prowadzą akcję rozpoznawczą, ale niczego nie dowiadują się na temat Losa. EE bezskutecznie próbuje uwieść przyjaciela, biorąc jego kompletną ignorancję w sprawach damsko- męskich za oznakę delikatności.
Słowem, każdy widzi w nim tego, kogo chce zobaczyć, odsłaniając własną głupotę, naiwność, złudzenia. Los Ogrodnik - ucieleśnienie amerykańskiego marzenia - bywa porównywany do Nikodema Dyzmy; krytycy nieprzychylni Kosińskiemu uznali Wystarczy być wręcz za plagiat powieści Tadeusza Dołęgi-Mostowicza.