Postać z powieści Czesława Miłosza "Dolina Issy".
Urodziwa, około dwudziestosiedmioletnia kobieta, gospodyni na plebanii w Giniach, gdzie mieszka rodzina Tomasza Dilbina. Dwa lata wcześniej tuż przed ślubem w ostatniej chwili rozmyślił się jej narzeczony i poślubił inną. Po tej porażce został w Magdalenie chłód i przekonanie, że nic się już w jej życiu nie zmieni. Wtedy na plebanii pojawił się nowy, młody ksiądz Peikswa.
Katarzyna wdała się z nim w romans ku zgorszeniu całej wsi i ku własnej satysfakcji, że ją, ubogą, prawie niepiśmienną, ją, co nie mogła sobie znaleźć męża, wybrał on, uczony, któremu nikt nie dorównywał. Peikswa, świadom skandalu, odesłał ją niebawem jako gospodynię do proboszcza w oddalonych stronach. Tam zrozpaczona Magdalena otruła się środkiem na szczury.
Ciało jej zostało przewiezione do Giń i tu pochowane przez księdza Peikswę, który niebawem opuścił plebanię. Nie opuścił jej natomiast duch Magdaleny, strasząc nowego proboszcza, Monkiewicza, odgłosa mi kroków i śmiechu. Kiedy nie pomogły egzorcyzmy, a duch zaczął się robić coraz bardziej napastliwy (pewnego razu zjawa ściągnęła z proboszcza kołdrę i porwała jego nocną koszulę), ludzie we wsi odwołali się do sprawdzonego sposobu: kilkunastu gospodarzy nocą rozkopało grób Magdaleny (widok ciała, które leżało odwrócone głową w dół i nie uległo rozkładowi, utwierdził ich w przekonaniu, że mają do czynienia z upiorem); trupowi odcięto głowę i położono ją w nogach, a pierś przebito osinowym kołkiem. Od tej pory na plebanii zapanował spokój.
W ekranizacji Doliny Issy (reż. T. Konwicki, 1982) w rolę Magdaleny wcieliła się Anna Dymna.